Daag Skopje, dag vakantie

De tweede dag in Skopje beginnen we met bananenpannekoeken van Jamie en ook nu komt de geweldige tuin weer goed van pas. Want kun je via Airbnb toch de leukste plekken vinden. De keukentafel ligt ondertussen vol met een twintigtal stenen en heeft Haico een beetje last keuzestress. Uit elk land mag een souvenirsteen mee naar huis worden genomen. En met 4 landen deze vakantie zijn het er dus vier. Maar ze zijn allemaal zo mooi! Iedereen geeft zijn mening en we stellen de keuze nog even uit. 

Heel relaxt vertrekken pas eind van de ochtend richting het centrum van Skopje, maar eerst rijden we nog sfeerproevend door een zelfbesturende Romawijk. Als we daar gaan tanken, wordt het bestelbusje voor ons lopend het tankstation in geduwd. Man achter het stuur en zijn vrouw, ze ziet er ook nog heel romatypisch uit, duwt van achteren. We liggen ondertussen in een deuk van het lachen. De pompbediende komt aangesneld om te helpen, maar eenmaal aan de pomp lopen ze na enige consternatie weer door! Alsof ze hier niet de juiste zegeltjes krijgen. We komen niet meer bij. 

In Skopje stad verkennen we eerst de moderne markt. Ik ga wederom, zoals bij elk marktje deze vakantie, alle stalletjes met wol langs. De breiende dames of verkopende oude mannetjes zitten meestal ergens aan de kant op een stoepje of met een klein tafeltje en proberen daar hun zelfgemaakte sloffen, sokken, borstrokken en truien te verkopen, als tegenhanger van alle synthetissche troep uit China in de grote stalletjes. Ik ben dol op wol en ik wil zo graag hier iets van mee naar huis nemen, maar ik vind gewoon niks waar ik blij van wordt. Vind het echt heel jammer. Maar niet getreurd hoor,want in Kotor heb ik voor mezelf al een mooie ring met barnstenen kunnen kopen. Daar ben ik heel blij mee.

Eerlijk gezegd ben ik een beetje reisleidster beu en wanneer we de oude bazaar inlopen, missen we daardoor zowat alle bezienswaardigheden. De sfeer daalt bovendien doordat de kinderen door het slenteren niet gezelliger worden. Duwen, trekken en schreeuwen. Pff. De lunch vanvandaag daarentegen is helemaal mijn ding. Op het zonnige terras van een lokale fastfoodtent eten we een hamburgerbroodje met daarop sla,komkommer, gebakken uitje, een op houtskool gegrilde hamburger of in mijn geval 'fresh chicken' en daarop, en nu komt ie, een berg frietjes getopt met curry en een soort joppiesaus.  

Na de lunch steken we de rivier over. Finn is er echt helemaal klaar mee. Haico's uitleg over de historie van de stad en de meerdere aarbevingen heeft geen positief effect. HIj durft de brug van 600 jaar oud en het enige dat al die jaren overeind is gebleven, niet meer over. Bang dat 'ie elk moment in elkaar stort. Die aardbevingen en de Macedonische onafhankelijkheid hebben er trouwens voor gezorgd dat het een echte kitsch stad is. Enorme communistische gebouwen met daarover een new age neoklassisismesausje. Grote beelden, grotere fonteinen en grootste pleinen. Daar tussendoor rijden dan look-a-like Londonse rode dubbeldukkers uit China.. Het is een absurde toestand met heel veel fijnstof, bedelaars en nep piratenbotenrestaurants in de rivier. Een aanrader dus. 

Na een laatste speeltuin rijden we het centrum iets uit voor een aanbevolen resaturant, want voor de laatste avond zoeken we iets speciaals. Haico complimenteert me met de restaurantkeuze wanneer onze vlijtige ober ons rauw de special van de dag komt laten zien; smoked beef. Een 'echt' stukje vlees hebben we deze vakantie nog niet gehad en we zijn in onze nopjes. Totdat de steak even later kleingesneden en doorbakken op zijn bord ligt, het bot er netjes naast. 

Het was wederom een vreemde afsluiting, van op sommige punten voor ons vreemde vakantie. Redelijk goed voorbereid, meer dan anders en twee weken lang goed weer. Het was heel kindvriendlijk en op sommige momenten best traag. Zo ben ik bijna elke dag onder de douche geweest, en soms zelfs heel lang. Dat ik daar tijd voor had/maakte is echt een teken dat we het rustig aan deden. Het was sowieso een schone vakantie, ook anders haha. Ik heb in totaal 6 wassen gedraaid. Waarvan 3 de laatste 2 dagen en eigenlijk zijn nu alleen nog de pyjama's en de kleren die we vandaag aanhebben vies. Ja echt. Haha, de rest kan zo de kast in. Ik had bovendien redelijk veel kapotte en oude kleren voor de kinderen ingepakt, en die heb ik onderweg dus gewoon weggegooid. Dat voelde heelerg fijn, en zo maakten we plaats voor de souvernirs. Naast de stenen, hebben we voor de maskerverzameling nog een gasmaker opgesnord. Beetje luguber, maar voor deze vakantie met talloze bunkers die we zagen op de route wel heel passend. Aan de wandelingen en de natuur heb ik de mooiste herinneringen, maar wellicht dat we iets te veel gelopen hebben, want Finn's schoenen, zaten na 2 weken vol gaten en heb ik ook weg kunnen gooien. De volgende keer moeten er dus echt drie paar wndelschoentjes mee. Al gaven de kinderen net aan de volgende keer graag op fietsvakantiie te willen gaan. We zullen het zien. Deze reis is nu afgelopen, nu even bijkomen. ;)